Статья посвящена вопросам изучения в независимом Казахстане богатейшего наследия выдающегося деятеля начала ХХ века Ахмета Байтурсынова и его соратников. Они всю свою жизнь посвятили борьбе за духовное возрождение родного народа. Авторы попытались раскрыть огромный научный интерес ученых Республики Казахстан к исследованию жизни, деятельности и всеохватывающего наследия Ахмета Байтурсынова и его единомышленников.
Авторы подчеркивают значимость роли алашской интеллигенции в культурном развитии казахского общества в конце ХІХ – начале ХХ века и благодарность подрастающего поколения ХХІ века их труду на благо будущего своей страны. Также - прекрасную мысль и веру ученого и педагога А. Байтурсынова в силу и возможности тех, кто хотел учиться и трудиться в сфере образования и науки. В статье говорится о необходимости неустанного изучения и осмысления деятельности казахской интеллигенции в области просвещения, образования, науки и культуры, использовании их наследия в учебном и воспитательном процессах в школах и вузах республики.
Main conceptual positions and methodological paradigms to problem "leading a nomadic life empire" are considered in the article. There are considered different approaches and methods of the study of the shaping and operating the political system "leading a nomadic life empire". The onward development to modern history thought in study social-political sphere of the nomadic formation is shown.
Analysis of the modern historiography on the continuity and transformation of the political organization of nomadic societies has shown that special research in respect of the institutions of power and dominion, which form a special sphere of human activity and, accordingly, a particular area of culture and social structure as a whole. Debate and conflicting conclusions of modern historical science reflect the level of theoretical and methodological approaches and show lack of logical tools for understanding the essence and nature of social and political change in nomadic societies.The article deals with different conceptual positions and approaches to the problem concerning the formation of social-political institutes of the nomadic society and presents historiographical review of the modern historical science.
Мақалада Қазақстан Республикасы мен Қытай Халық Республикасы дипломатиялы қатынас орнатқан 1991 жылдан бергі екі елдің достық ынтымақтастық қарым-қатынастардың қарқынды дамуы пайымдавлып, екіжақты мәдени саладағы байланысьтарының дамуына талдау жасалады. Екі елді өтіп келген мәдени жылдар мен апталық іс-шаралары екі ел халқының өзара танымы мен түсінігін тереңдетіп, екі мемлекеттің достық ынтымақтастық қатынастардың дамуына белсенді рөл атқарғаны дәйектеледі.
This articlegives a brief overview of some works, based on the axiology analysis of historical researches process of accumulation of empirical knowledge and becoming of the theoretic-conceptual bases in studying a problem of Kazakh-Russiancommercialrelations in ХVI-ХVIII centuries.
The urgency of a theme of researchcaused by necessity of development of historiographical aspects of actual problems of history of Kazakhstan, and for objective reconsideration of many pages of Kazakh-Russian relations in ХVI-ХVIII centuries from positions of new methodological approaches in a domestic historical science. As one of modern conceptual installations in studying history of Kazakhstan the withdrawal from consideration of historical processes in a vein of exclusively “Russian” and “Soviet” history and the set ideological imperatives that was characteristic for the Soviet historiography of problems of Kazakh-Russian relations. In conditions of independence of Republic of Kazakhstan on the foreground, only left insufficiently known and not studied aspects of this difficult and inconsistent problem.
Studying of historical experience of mutual relations of two neighbor nations has as well a political urgency for definition of prospects of cooperation of Republic of Kazakhstan and Russia in new political and social-cultural conditions of independent existence.
Keywords:historiography, empire, colonization, commercial relations,diplomacy.
Мақалада ҚХР-дың шекара-шептері қарастырылып, солтүстік-батыс шекара өңірінің географиялық ерекшеліктері мен этникалық әлеуметтік құрылымдарына талдау жасалады, ҚКП-ның шекара аймағындағы ұлттар шоғырлы қоныстанған өңірлерге қолданған автономиялық құрылымы мен әлеуметтік экономикалық саясатының нәтижелеріне сараптама жасалады. Сонымен қатар, ХХ ғасырдың 50-60 жылдардағы ҚКП Орталық комитеті мен Шыңжаң үкіметінің ұстанған саясаты мен қабылдаған бағдарламаларының іске асырылуының нақты нәтижелеріне, Шыңжаң өндірістік-құрылыс корпусының шекара өңірін дамытудағы орны мен рөліне талдау жасалады.
